[1] Provan, K. G., & Milward, H. B. (1995). A preliminary theory of interorganizational network effectiveness: A comparative study of four community mental health systems. Administrative science quarterly, 1-33.
[2] اسدیفرد، رضا. (1390). مدلی برای شکلگیری شبکههای پایدار همکاری علم و فناوری در ایران. پایاننامه دکتری، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی.
[3] DeBresson, C., & Amesse, F. (1991). Networks of innovators: A review and introduction to the issue. Research policy, 20(5), 363-379.
[4] اخکان، سعیده. (1381). شامتکهای پیشنهادی علوم پایه. فصلنامه رهیافت، شماره 27، 120-131.
[5] تهرانیزاده، محسن. (1377). طرح شبکه آزمایشگاههای ملی کشور. فصلنامه رهیافت، شماره 17، 125-130.
[6] عزیزی، فریدون و عینی، الهه. (1382). شامتک پزشکی (شبکه آزمایشگاههای ملی تحقیقاتی گروه پزشکی کشور). فصلنامه رهیافت، شماره 30، 90-97.
[7] Ceglie, G., & Dini, M. (1999). SME cluster and network development in developing countries: the experience of UNIDO. Vienna: UNIDO.
[8] Humphrey, J., & Schmitz, H. (1995). Principles for promoting clusters & networks of SMEs (Vol. 1). Vienna: UNIDO.
[9] Tidd, J. & Bessant, J. (2009). Managing Innovation; Integrating Technological, Market and Organizational Change (4th ed.). UK: John Wiley & Sons, Ltd.
[10] Büchel, B., & Raub, S. (2002). Building knowledge-creating value networks. European Management Journal, 20(6), 587-596.
[11] Powell, W. W. & Gordal, S. (2004). Networks of innovators. In: Fagerberg, J., Mowery, D. C., and Nelson, R. R. The Oxford Handbook of Innovation, Oxford University Press, Chapter 3, 56-85.
[12] Wixted, B., & Holbrook, J. A. (2012). Environmental complexity and stakeholder theory in formal research network evaluations. Prometheus, 30(3), 291-314.
[13] Hoang, H., & Antoncic, B. (2003). Network-based research in entrepreneurship: A critical review. Journal of business venturing, 18(2), 165-187.
[14] Jackson, M. O., & Wolinsky, A. (1996). A strategic model of social and economic networks. Journal of economic theory, 71(1), 44-74.
[15] Enkel, E. (2010). Attributes required for profiting from open innovation in networks. International Journal of Technology Management, 52(3/4), 344-371.
[16] نیلفروشان، هادی و آراستی، محمدرضا. (1393). ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺷﮑﺴﺖ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎی ﻧﻮآوری: روﯾﮑﺮد ﭘﺎﯾﻪ داﻧﺶ. ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﯽ-ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻋﻠﻢ و ﻓﻨﺎوری، سال ششم، شماره 4، پائیز و زمستان 1393، 89-105.
[17] Enkel, E., & Gassmann, O. (2006). Determinants of Innovation Networks. The Case of the European Innovation Network for Radiation Dosimetry. Retrieved on, 3(01), 2011.
http://www.alexandria.unisg.ch/EXPORT/DL/20409.pdf.
[18] Szarka, J. (1990). Networking and Small Firms. International Small Business Journal, 8(2), 10- 22.
[19] Freeman, C. (1991). Networks of innovators: a synthesis of research issues. Research policy, 20(5), 499-514.
[20] Teece, D. J. (1990). Innovation and the Organization of Industry, Working Paper No. 90-6, Consortium on Competitiveness and Cooperation, Berkeley.
[21] Mowery, D. C., Oxley, J. E., & Silverman, B. S. (1996). Strategic alliances and interfirm knowledge transfer. Strategic management journal, 17(S2), 77-91.
[22] Håkansson, H., 1989, Corporate Technological Behaviour. Cooperation and Networks, London: Routledge.
[23] Danilovic, M., & Winroth, M. (2005). A tentative framework for analyzing integration in collaborative manufacturing network settings: a case study. Journal of Engineering and Technology Management, 22(1), 141-158.
[24] Turrini, A., Cristofoli, D., Frosini, F., & Nasi, G. (2010). Networking literature about determinants of network effectiveness. Public Administration, 88(2), 528-550.
[25] Zakocs, R. C., & Edwards, E. M. (2006). What explains community coalition effectiveness?: A review of the literature. American journal of preventive medicine, 30(4), 351-361.
[26] Asadifard, R., Tabatabaeian, S. H., Sofi, J. B., & Taghva, M. R. (2016). A model for investigating the stability factors in formal science and technology collaborative networks: A case study of Iran. Technological Forecasting and Social Change. Article in press. Available online 6 August 2016: http://dx.doi.org/10.1016/j.techfore.2016.07.039.
[27] Yin, R. (2003). Case study research: design and methods. Thousand Oaks, CA Sage publication, Inc.
[28] ین، رابرت ک. (1387). کاربرد تحقیق موردی. ترجمه: اعرابی، سید محمد، رحمانی، محمد و سهرابی، روحا...، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
[29] Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The qualitative report, 8(4), 597-606.
[30] اعرابی، سید محمد. (1384). مبانی فلسفی روششناسی تحقیق. برنامه درسی دوره دکتری مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبائی.
[31] Holstein, J. A., & Gubrium, J. F. (1995). The Active Interview. Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
[32] Eisenhardt, K. M. (1989). Building theories from case study research. Academy of management review, 14(4), 532-550.
[33] حقطلب، علی. (1376). گزارش برنامه ملی تحقیقات 1376. فصلنامه رهیافت، شماره 15، بهار 1376، 140-143.
[34] کمیسیون علوم پایه شورای پژوهشهای علمی کشور. شهریور 1379. بیانیه شریف (ویرایش اول).
[35] مکنون، رضا. (1373). فعالیتهای شورای پژوهشهای علمی کشور و برنامه پنج ساله دوم. فصلنامه رهیافت، شماره 7، پائیز و زمستان 1373، 45-49.
[36] شریفی، حسن. (1382). مصاحبه مدیرکل دفتر پشتیبانی پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با روزنامه همشهری، شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۸۲، شماره ۳۳۰۸.
[37] وبسایت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. (1389). نظامنامه شبکه آزمایشگاههای علمی ایران. قابل دسترس در:
http://www.uma.ac.ir/files/lab/aeinname1.pdf (Retrieved on 03/01/2013).
[38] طباطبائیان، حبیبا...؛ جهانیار بامداد، صوفی؛ تقوا، محمدرضا و اسدیفرد، رضا. (1390). گونهشناسی ساختارهای مدیریتی شبکههای رسمی همکاری علم و فناوری در ایران. فصلنامه علمی-پژوهشی سیاست علم و فناوری، سال سوم، شماره 3، بهار 1390، 61-78.