[1] شفیع‌زاده، حمید؛ سادات محسنی، هدی. (1391). نقش دفاتر انتقال فناوری و دانشگاهها در تجاری‌سازی دانش. نشریه صنعت و دانشگاه، سال 5، شماره 17 و 18(پائیز و زمستان 1391)، 17-26.
[2] Almgren, E. (2009). Ranking of universities and higher education institutions for student information purposes?. Högskoleverket.
[3] Moed, H. F. (2008). UK Research Assessment Exercises: Informed judgments on research quality or quantity?. Scientometrics, 74(1), 153-161.
[4] نوکاریزی، محسن؛ علیان، مریم. (1389). بررسی وضعیت تولیدات علمی اعضاء هیأت علمی دانشگاه بیرجند در پایگاه اسکوپوس با تأکید بر میزان همکاری علمی آنها. مجله اطلاعشناسی، سال هشتم (زمستان 1389)، 57-78.
[5] Powers, J. B. (2003). Commercializing academic research: Resource effects on performance of university technology transfer. The Journal of Higher Education, 74(1), 26-50.
[6] Boulton, G. (2011). University rankings: Diversity, excellence and the European initiative. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 13, 74-82.
[7] Usher, A., & Savino, M. (2006). A World of Difference: A Global Survey of University League Tables. Canadian Education Report Series. Online Submission.
[8] حق‌دوست، علی‌اکبر؛ شوقی شفق آریا، فرنگیس؛ ممتازمنش، نادر؛ چنگیز، طاهره؛ محمدی، آیین؛ خزائلی، پیام؛ دهقانی، محمودرضا؛ حمزه، بهروز؛ علیزاده، مهستی؛ محمدی، نوید؛ منصوریان، محمدرضا؛ نوریان، عباسعلی؛ احمدی، سلیمان؛ کبیر، علی؛ وحیدشاهی، کورش. (1389). رتبهبندی آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی: طراحی شاخصهای رتبهبندی. فصلنامه علمی-پژوهشی طب و تزکیه، شماره 76 (بهار 89)، 65-99.
[9] نوروزی، علیرضا؛ ولایتی، خالید. (۱۳۸۸). همکاری علمی پژوهشی: جامعه‌شناسی همکاری علمی، تهران: چاپار.
[10] Bozeman, B., Lee, S., Gaughan, M., & Chompalov, I. (2003). The impact of research collaboration on scientific productivity. In Social Studies of Science.
[11] Tijssen, R. J. (2009). Measuring the corporate web of science: research and partnership networks within the European pharmaceutical industry. Innovation Networks in Industries, 81-104.
[12] ابراهیمی، سعیده؛ حیاتی، زهیر. (1387). کمیت و کیفیت تولید علم در دانشگاههای ایران. مجله اندیشههای نوین تربیتی، دوره 4، شماره 3، پائیز 1387، 105-126.
[13] Goodall, A. H. (2006). Should top universities be led by top researchers and are they? A citations analysis. Journal of documentation, 62(3), 388-411.
[14] Buela-Casal, G., Gutiérrez-Martínez, O., Bermúdez-Sánchez, M. P., & Vadillo-Muñoz, O. (2007). Comparative study of international academic rankings of universities. Scientometrics, 71(3), 349-365.
[15] Chowdhury, S. R., & Ghosh, K. (2014, January). Profile and practices of Indian premier institutes compared to global standards on the basis of QS World Universities Ranking 2013–14. In Business and Information Management (ICBIM), 2014 2nd International Conference on (pp. 74-78). IEEE.
[16] موسوی، میرفضلالله. (1382). بررسی امکان ارتقاء ایران به ده کشور اول تولیدکننده علم در جهان. رهیافت، شماره 30، 79-89.
[17] ابراهیمی، سعیده. (1386). مطالعه میزان حضور مؤسسات علمی و پژوهشی ایران در تحقیقات بینالمللی (پایگاه آی.اس.آی) Web Of Science بر مبنای شاخصهای کمّی و کیفی علمسنجی در سالهای 1997-2007. پایاننامه کارشناسی‌ارشد کتابداری و اطلاعرسانی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز.
[18] Harzing, A. W. (2005). Australian research output in economics and business: high volume, low impact?. Australian Journal of Management, 30(2), 183-200.
[19] مهدوی‌مزده، محمد؛ بانک، مائده؛ زاهدی، محمدرضا؛ پورمسگری، مجید. (1392). تعیین شاخصهای تأثیرگذار در کارآفرین بودن دانشگاههای دولتی ایران و رتبهبندی دانشگاهها از این منظر. فصلنامه سیاست علم و فناوری، سال ششم، شماره 1، 81-98.
[20] احمدی، سلیمان؛ عیناللهی، بهرام؛ اکبری لاکه، مریم. (1392). شاخصهای رتبهبندی آموزشی دانشگاههای ایران و جهان. فصلنامه طب و تزکیه، دوره 22، شماره 1، 9-16.
)