@article { author = {Arasti, Mohammad reza}, title = {Editorial}, journal = {Journal of Science and Technology Policy}, volume = {13}, number = {4}, pages = {1-1}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Management of Technology}, issn = {20080840}, eissn = {27834476}, doi = {}, abstract = {EditorialEditorialEditorialEditorialEditorial}, keywords = {EDITORIAL}, title_fa = {سردبیر مهمان: درباره این ویژه‌نامه و سامانه‌های محصول پیچیده (سمپ)}, abstract_fa = {عبارت CoPS (Complex p roduct or System) به محصولات و/یا سیستم­هایی اشاره دارد که از درجه پیچیدگی بالایی برخوردارند[1]. محققین حوزه مهندسی سیستم، پیچیدگی را تابعی از تعداد اجزاء[2] و روابط میان اجزاء[3] تعریف می‌کنند[4]:   به عبارت دیگر با افزایش تعداد اجزاء یک محصول/سیستم بر پیچیدگی آن افزوده می‌شود و در شرایطی که تعداد و اجزاء ثابت است، اگر رابطه میان اجزا محصول بیشتر شود (اجزا در تعامل بیشتری با یکدیگر باشند) یا شدت ارتباط افزایش یابد، پیچیدگی آن محصول سامانه بیشتر خواهد شد. طراحی، توسعه و تولید محصولات/سامانه­های پیچیده، خود از پیچیدگی خاصی برخوردار است. مفهوم یکپارچگی[5] و موضوع یکپارچه­سازی در طول فرایند تکوین و تولید این محصولات/سامانه­ها باید مورد توجه قرار گیرد. حذف یا اضافه کردن یک جزء، تغییر فناوری یک جزء، اصلاح روابط میان اجزاء و از همه مهمتر تغییری که در سطح معماری[6] صورت می­گیرد و ترکیب[7] جدیدی را ایجاد می­کند، می­توانند یکپارچگی محصول/سامانه را دستخوش تغییر کرده و تلاش مضاعفی را برای برقراری مجدد آن طلب کنند. یکپارچگی فقط به مرحله طراحی محدود نمی­شود؛ بلکه باید در مراحل توسعه فرایند تولید و نیز در طول زمان تولید آن محصول/سامانه نیز برقرار باشد. چه بسیارند محصولات/سامانه­هایی که در مراحل طراحی و آزمایش­های متعاقب آن از یکپارچگی برخوردار بوده و عملکرد فنی مطلوبی دارند؛ ولی به هنگام تولید، یکپارچگی حاصل نمی­شود و عملکرد آن­ها با آنچه در طراحی به دست آمده و پیش‌بینی شده‌است، مطابقت ندارد. موضوع راه­اندازی یک خط مونتاژ[8] و یا پیاده­سازی یک خط پتروشیمی یا نیروگاه و تضمینی[9] که دارنده حق بهره­برداری[10] باید در این زمینه بدهد، به همین دلیل اهمیت دارد. پیچیدگی محصولات/سامانه­ها و موضوع یکپارچه­سازی، ایجاب می­کند که بنگاه­های اقتصادی برای نوآوری در این محصولات/سامانه­ها، توانمندی­های خاصی را در خود ایجاد کرده و یا از طریق همکاری با دیگر بنگاه/سازمان­ها به این توانمندی­ها دست پیدا کنند. بخشی از این توانمندی­ها عبارتند از: -          توانمندی طراحی در سه سطح مفهومی[11]، پایه[12] و تفصیلی[13]؛ -          توانمندی شبکه­سازی برای طراحی[14] و مدیریت شبکه؛ -          توانمندی مرتبط با جذب، به‌کارگیری و بهره‌برداری تجاری از تکنولوژی­های متعدد و متفرق در یک محصول/سامانه؛ -          توانمندی ساخت/مونتاژ (یکپارچه­سازی در فرایند)؛ -          توانمندی شکل­دادن به زنجیره تامین گسترده و مدیریت بهینه آن؛ -          توانمندی مدیریت چرخه حیات محصول/سامانه در بازار؛ -          توانمندی مدیریت دانش (ترکیب پایه­های دانشی مختلف) و حفاظت از مالکیت فکری؛ -          توانمندی مدیریت پروژه­های بزرگ و پیچیده و با عدم قطعیت بالا.   این شماره از فصلنامه سیاست علم و فناوری به موضوع "مدیریت فناوری و نوآوری در محصولات/سیستم­های پیچیده صنعتی" اختصاص یافته‌است؛ تا توجه محققین، دانشگاهیان و صنعتگران را به آن و به نقشی که می­تواند در رقابت‌پذیری ایفاد کند، معطوف دارد و نتایج تحقیقاتی را که در سالیان گذشته (و به ویژه بعد از طرح این موضوع در کنفرانس مدیریت فناوری و نوآوری) به ثمر رسیده­اند، به چاپ برساند و در دسترس عموم قرار دهد؛ همچنین، مسیرهایی را برای تحقیقات آتی مشخص کند تا مرجعی باشد برای انتخاب موضوع پایان‌نامه­های کارشناسی ارشد و رساله­های دکتری. امید است که مورد توجه قرار گیرد و مخاطبان محترم ما را از نظرات خود بهره‌مند سازند. [1] عبارت "محصولات پیچیده" در ادبیات به تعابیر مختلف مورد استفاده قرار گرفته‌است. گاهی آن را در مقابل محصولات عادی (Commodity) قرار داده­اند. گاهی آن را به گونه­ای تعریف کرده­اند که شامل محصولات تولید انبوه (Mass Production) نمی­شود. ما در این ویژه­نامه تعریف گسترده‌ای را پذیرفته‌ایم که شامل یک طیف است و در آن هر محصول/سسیتم می­تواند درجه‌ای از پیچیدگی داشته باشد. یک سر طیف را محصولات خیلی ساده تشکیل می­دهند؛ محصولاتی که جزء ندارند و از ترکیب یا آمیزش مواد (combination) ساخته می­شوند. طرف دیگر طیف متعلق به محصولات/سامانه­های بسیار پیچیده­ای است که از درجه یکپارچگی بسیار بالایی برخوردارند. در میان این دو دسته، محصولاتی قرار دارند که از تلفیق یا همنهشتگی (Composition) اجزا مختلف به دست می­آیند و درجه یکپارچگی متوسط به بالا دارند. با توجه به تعریف بالا: 1-       محصول پیچیده لزوماً محصولی نیست که در یک سیستم پروژه­محور تولید شود؛ بلکه شامل محصولاتی نیز می­شود که در سیستم تولید انبوه ساخته می­شوند (مثل اتومبیل)؛ 2-       محصولات پیچیده در صنایع مختلف وجود دارند (از IT تا هوا فضا)؛ 3-       یک محصول ساده (کاملاً ساده) می‌تواند یک فرایند (سیستم) پیچیده برای تولید داشته باشد (به عنوان مثال نفت، گاز و محصولات پتروشیمی که فرایند تولید بسیار پیچیده­ای دارند).   [2] Components [3] Interactions [4] در میان محققین حوزه مدیریت فناوری و نوآوری، عده کمی هستند که به ادبیات مهندسی سیستم (System Engineering) نیز پرداخته باشند؛ در صورتی که دو حوزه "مهندسی سیستم" و "مدیریت نوآوری و فناوری در CoPS" فصل مشترک زیادی دارند. امید است این موضوع در آینده توسط محققین ایرانی مورد توجه قرار گیرد. [5] Integration [6] Architecture [7] Configuration [8] Ramp-up [9] Guarantee [10] License [11] Conceptual [12] Basic [13] Detailed 13 Open Innovation}, keywords_fa = {سردبیر}, url = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13835.html}, eprint = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13835_86b1b227e691ffbafcdb06b0e90c659a.pdf} } @article { author = {Arasti, Mohammad Reza and Khaleghi, Mahdi and Karamipour, Azita and Aslani, Alireza and Zolfagharzadeh, Mohammad Mahdi}, title = {Formation and Evolution of Basic Design Capability in Mapna-boiler as a Latecomer System Integrator}, journal = {Journal of Science and Technology Policy}, volume = {13}, number = {4}, pages = {1-18}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Management of Technology}, issn = {20080840}, eissn = {27834476}, doi = {10.22034/jstp.2020.12.4.1224}, abstract = {Capability is one of the core concepts in strategy literature. Moreover, it is widely used to explain why latecomer firms can’t succeed in design and development of complex systems. There has been many efforts and significant progress in regard of capability but it is conceptualization and usage in empirical researches are problematic yet. In this paper a framework for operationalization of capability concept has been developed. Using the proposed framework, the process of formation and evolution of design capability in a latecomer system integrator has been investigated through a case study. For this purpose, acquisition and improvement of knowledge, tools and skills as micro-foundations of design capability and their integration has been under focus. In addition to show usability of our proposed framework, this case study provides a better understanding of how a firm's context and motivation affects on formation and evolution of its capabilities. Results of this research, are also a good guide for managers in regard of their plans for acquisition and improvement of required micro-foundations and the way they are integrated as a capability.  }, keywords = {Capability,Microfoundations of capability,Basic Design,Complex Systems,Case study,Mapna-Boiler}, title_fa = {تکوین توانمندی طراحی پایه در شرکت مپنابویلر به‌‌عنوان یک بنگاه یکپارچه‌ساز دیرآمده}, abstract_fa = {توانمندی یکی از مفاهیم کلیدی حوزه راهبرد است. به‌علاوه، مفهوم توانمندی برای توضیح عدم موفقیّت بنگاه­های دیرآمده در طراحی و توسعه سامانه­های پیچیده، بسیار مورد توجه قرار دارد. علی‌رغم تلاش­های بسیار صورت‌گرفته و پیشرفت­های نظری قابل توجه در مورد توانمندی، هنوز مفهوم­پردازی و به‌کارگیری آن در عمل، با مشکل روبه‌رو است. در این مقاله، چارچوبی برای عملیاتی کردن مفهوم توانمندی توسعه داده­ شده و با استفاده از چارچوب پیشنهادی، فرآیند شکل­گیری و رشد توانمندی طراحی در یک بنگاه یکپارچه­ساز سامانه دیرآمده، در قالب یک مطالعه موردی بررسی شده‌است. به این منظور، نحوه فراهم آمدن و ارتقای دانش، مهارت و ابزار به‌عنوان ریزبنیان­های توانمندی طراحی و نحوه ترکیب آن­ها مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر نشان دادن کاربردپذیری چارچوب پیشنهادی، این مطالعه موردی شناخت بهتری از نحوه اثرگذاری شرایط زمینه­ای و انگیزه بنگاه­ها بر فرآیند شکل­گیری و رشد توانمندی‌ها ارائه می­کند. نتایج به‌دست‌آمده، همچنین راهنمای مناسبی برای مدیران بنگاه­ها در برنامه­ریزی برای کسب و ارتقای ریزبنیان­های مورد نیاز و چگونگی ترکیب آن­ها برای شکل­گیری و رشد توانمندی است.}, keywords_fa = {توانمندی,ریزبنیان‌های توانمندی,طراحی پایه,سامانه‌های پیچیده,مطالعه موردی,مپنابویلر}, url = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13836.html}, eprint = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13836_af27d20d98c93458fff176fe34e2cc1c.pdf} } @article { author = {Safdari Ranjbar, Mostafa and Kiamehr, Mehdi}, title = {A Systematic Review of a Quarter of a Century of Research Background on Complex Products and Systems (CoPS): Trends and Approaches}, journal = {Journal of Science and Technology Policy}, volume = {13}, number = {4}, pages = {19-36}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Management of Technology}, issn = {20080840}, eissn = {27834476}, doi = {10.22034/jstp.2020.12.4.119}, abstract = {Complex product systems (CoPS) industries largely contribute to industrial development, economic growth and creation of national wealth in both developed and developing economies. CoPS also show a number of specific characteristics as a distinctive category of industrial products in comparison with mass-produced consumer goods. These aspects have attracted the attention of scholars to study CoPS over the last 25 years, resulting in a fairly extensive body of literature on the subject. However, there is a further need to connect research findings in this area, to illustrate a macro view of the development in the field, explore common themes, and identify possible paths into the future. This study aims to contribute to these ends by: 1) exploring the quantitative aspects of the CoPS literature; 2) illustrating topical classification of CoPS studies and their findings; and 3) suggesting opportunities for future research through examining common trends and unresolved issues in the literature. The findings of this study include the presentation of various descriptive statistics, thematic classification of previous studies, introduction of key trends in the development of research background, suggestions for future research and management and policy implications in the field of innovation in complex products and systems (CoPS).  }, keywords = {Complex Products and Systems,Innovation,Technology,Systematic Literature Review}, title_fa = {مروری نظام مند بر ربع قرن پیشینه پژوهشی سامانه‌های محصول پیچیده: روندها و رهیافتها}, abstract_fa = {سامانه‌های محصول پیچیده (CoPS) نقش چشمگیری در توسعه صنعتی، رشد اقتصادی و خلق ثروت در کشورهای توسعه‌یافته و در‌حال‌توسعه بازی می‌کنند. از طرفی، این سامانه‌های محصول پیچیده دارای ویژگی‌ها و مشخصه‌های متفاوت و متمایزی در مقایسه با کالاهای مصرفی با سامانه تولید انبوه هستند. این تفاوت‌ها و تمایزها طی ربع قرن اخیر توجه تعداد زیادی از پژوهشگران و صاحبنظران حوزه مدیریت فناوری و نوآوری را به خود جلب کرده است که منجر به شکل‌گیری پیشینه پژوهشی و بدنه دانشی قابل توجهی حول سامانه‌های محصول پیچیده شده‌است. به همین دلیل نیاز است از طریق واکاوی در پژوهش‌های پیشین این حوزه، به ارائه تحلیل‌ها و آمارهای توصیفی، موضوعات مورد مطالعه و روندهای آینده این حوزه پرداخته شود. این مقاله قصد دارد از طریق مرور نظام‌مند پیشینه پژوهشی ربع قرن اخیر این حوزه به هدف فوق جامه عمل بپوشاند. یافته‌های این پژوهش مشتمل بر ارائه آمارهای توصیفی متعدد، دسته‌بندی موضوعی مطالعات پیشین، معرفی روندهای کلیدی در زمینه تکامل پیشینه پژوهش، پیشنهادهایی برای پژوهش‌های آتی و دلالت‌های مدیریتی و سیاستی در حوزه نوآوری در سامانه‌های محصول پیچیده می‌باشد.  }, keywords_fa = {سامانه‌های محصول پیچیده,نوآوری,فناوری,مرور نظام‌مند پیشینه پژوهشی}, url = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13837.html}, eprint = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13837_c05d9c0ae5aa938b4065622d8ad1033f.pdf} } @article { author = {Naghizadeh, Mohammad and Khayatifard, Hosein and Gheidar Khelejani, Jafar and Manteghi, Manouchehr}, title = {A Technological Collaboration Framework for the Hub and other Actors of Innovation Networks of CoPS}, journal = {Journal of Science and Technology Policy}, volume = {13}, number = {4}, pages = {37-48}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Management of Technology}, issn = {20080840}, eissn = {27834476}, doi = {10.22034/jstp.2020.12.4.1151}, abstract = {Complex products and systems (CoPS) ​​are one of the factors that create competitive advantage in the modern economy. Features such as network structure and the presence of multiple actors with diverse knowledge backgrounds make the integrator organization (hub) forced to choose different types of collaboration with each actor. This research seeks to answer the question of what kind of technological collaboration is proposed on the basis of the various characteristics associated with each actor, the content of the interaction knowledge and technology and other communication features between the parties. After reviewing the literature, six key indicators were identified to determine the type of technology collaboration with three major actor groups including large and medium-sized companies, new technology base firm, and universities and research centers then Six main approaches were considered in integrating collaboration with other actors, including outsourcing, licensing, strategic alliances, joint research and development, joint ventures and merge and acquisitions. Finally, using the cluster mode analysis method and calculating the internal coefficient of agreement, the proposed method for collaboration based on cooperation status in each of the six indicators was identified.      }, keywords = {Complex Products and Systems,Innovation Network,Technological Collaboration}, title_fa = {چارچوب همکاری‌های فناورانه میان مجموعه یکپارچه‌ساز با سایر بازیگران شبکه‌های نوآوری سامانه‌های محصول‌پیچیده}, abstract_fa = {سامانه‌های محصول‌پیچیده یکی از عوامل ایجاد مزیت رقابتی در اقتصاد مدرن است. ویژگی‌هایی مانند ساختار شبکه‌ای و حضور بازیگران متعدد با زمینه‌های دانشی متنوع، سبب می‌شود تا سازمان یکپارچه ساز یا هاب الگوهای همکاری متفاوتی را در مواجهه با هر یک از بازیگران انتخاب کند. این مقاله در پی پاسخ به این سؤال است که بر اساس ویژگی‌های مختلف مرتبط با هر یک از بازیگران، محتوای دانش و فناوری مورد تعامل و سایر ویژگی‌های ارتباطی میان طرفین، کدام یک از الگوهای همکاری فناورانه در این شبکه‌ها پیشنهاد می‌شود. پس از مرور ادبیات، شش شاخص اصلی برای تعیین نوع همکاری فناورانه با سه گروه بازیگر اصلی شامل شرکت‌های بزرگ و متوسط صنعتی، شرکت‌های نوپای فناوری محور و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی شناسایی شد. سپس شش روش اصلی در همکاری‌های سازمان یکپارچه‏ساز با سایر بازیگران شامل برون‌سپاری، لیسانس، اتحاد راهبردی، تحقیق و توسعه مشترک، سرمایه‌گذاری مشترک و ادغام و اکتساب مدنظر قرار گرفت. در نهایت با استفاده از روش تحلیل مد خوشه‌ای و محاسبه ضریب توافق درونی، الگوی پیشنهادی برای همکاری بر اساس وضعیت همکاری در هر یک از شاخص‌های شش‌گانه مشخص شد.  }, keywords_fa = {محصولات و سامانه‌های پیچیده,شبکه نوآوری,همکاری فناورانه,الگوهای همکاری}, url = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13838.html}, eprint = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13838_475fe0e7705d8f7a86794e95cad84dab.pdf} } @article { author = {Jafarpanah, Ismail and Arasti, Mohammad Reza and Mokhtarzadeh, Nima}, title = {Networking Capabilityof Integrator Firm: A Systematic Review of Literature and Future Research Agenda}, journal = {Journal of Science and Technology Policy}, volume = {13}, number = {4}, pages = {49-70}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Management of Technology}, issn = {20080840}, eissn = {27834476}, doi = {10.22034/jstp.2020.12.4.1195}, abstract = {System Integrator firms cannot develop all the strategic resources they need on their own, and consequently, some of them must be acquired through inter-organizational networks. Research shows that most network studies focus more on network antecedents and outputs and less on processes and related capabilities. Some researchers have made few efforts to identify and scrutinize capabilities related to business relationships. In this context, scholars have introduced “networking capability” (NC) to emphasize the network perspective. Despite the considerable conceptual and empirical richness, the existence of different nomenclatures and theoretical diversity in NC literature has led to conceptual ambiguity and a lack of consensus on this crucial concept. We have tried to cover this gap through a systematic review of related literature. A systematic review of this study includes structured screening, coding, and categorizing of concepts related to networking capabilities. This study identifies two critical components for NC: Network Development Capability (NDC) and Network Management Capability (NMC). An overview of NC conceptualizations shows that network development is often overlooked, and the network management is overemphasized. This study, while classifying the concepts in the literature under each of these categories, also provides their theoretical definition. Finally, we have identified a series of research gaps in NC studies and proposed some suggestions for future research direction.    }, keywords = {Complex Products and Systems,System Integrator,Network Perspective,Networking Capability,Systematic Review}, title_fa = {توانمندی شبکه‌سازی بنگاه یکپارچه‌ساز: مرور نظام‌مند پیشینه و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی}, abstract_fa = {بنگاه‌ها نمی‌توانند تمامی منابع راهبردی موردنیاز خود را به تنهایی توسعه دهند؛ در نتیجه برخی از این منابع باید از طریق شبکه‌های بین‌سازمانی به دست بیاید. تحقیقات نشان می‌دهد اکثر مطالعات شبکه بیشتر بر روی پیشایندها و پیامدهای شبکه متمرکزند و کمتر به فرآیندها و توانمندی‌های مرتبط می‌پردازند. برخی محققان تلاش‌های محدودی را برای شناسایی توانمندی‌های مربوط به روابط کسب‌وکار انجام داده‌اند؛ در این زمینه، محققان «توانمندی شبکه‌سازی» را برای تأکید بر دیدگاه شبکه معرفی کرده‌اند. با وجود غنای مفهومی و تجربی قابل توجه، نامگذاری‌های مختلف و تنوع نظری در ادبیات توانمندی شبکه‌سازی منجر به ابهام مفهومی و عدم‌اجماع در مورد این مفهوم کلیدی شده‌است. ما سعی کرده‌ایم با مرور نظام‌مند پیشینه مرتبط، این شکاف را پوشش دهیم. مرور نظام‌مند در این مطالعه مشتمل بر غربال ساختاریافته تحقیقات، کدگذاری آن‌ها و مقوله‌بندی مفاهیم مرتبط با توانمندی شبکه‌سازی است. این تحقیق دو مؤلفه مهم برای توانمندی شبکه‌سازی را معرفی می‌کند: توانمندی توسعه شبکه و توانمندی مدیریت شبکه. مروری بر مفهوم‌سازی توانمندی شبکه‌سازی نشان می‌دهد که توسعه شبکه اغلب نادیده گرفته شده و مدیریت شبکه بیشتر مورد تأکید قرار گرفته است. این مطالعه ضمن طبقه‌بندی مفاهیم موجود در ادبیات در ذیل هر یک از این دسته‌ها، تعریف نظری آن‌ها را نیز ارائه می‌دهد. در نهایت، ما شکاف‌های تحقیقاتی مطالعات توانمندی شبکه‌سازی را شناسایی و پیشنهادهایی را برای جهت‌دهی به تحقیقات آتی ارائه کرده‌ایم. کلیدواژه‌ها: سامانه‌های محصول پیچیده، بنگاه یکپارچه‌ساز، دیدگاه شبکه‌ای، توانمندی شبکه‌سازی، مرور نظام‌مند.}, keywords_fa = {سامانه‌های محصول پیچیده,بنگاه یکپارچه‌ساز,دیدگاه شبکه‌ای,توانمندی شبکه‌سازی,مرور نظام‌مند}, url = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13853.html}, eprint = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13853_588574ce21b22a91cf74a7ddb49e102c.pdf} } @article { author = {Rozesara, Maryam and Ghazinoori, Soroush and Manteghi, Manochehr and Tabatabaeian, Seyed Habibollah}, title = {Innovation Process in Complex Product Systems in Iran's Aviation Industry: The Interaction of Reverse Engineering and Forward Engineering}, journal = {Journal of Science and Technology Policy}, volume = {13}, number = {4}, pages = {71-95}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Management of Technology}, issn = {20080840}, eissn = {27834476}, doi = {}, abstract = {Due to the different pattern of evolution of complex product systems in comparison with conventional innovation models, this paper examines the evolution of innovation in complex product systems in Iran's aviation industry using the concept of life cycle model in systems engineering. In this paper, a model for identifying and analyzing innovation stages in CoPS is developed with a focus on revealing the interaction of reverse and forward engineering. For this purpose, first, by reviewing the literature and life cycle models in CoPS, a conceptual framework was developed. Then, by chronological multiple case study of three CoPS in the aviation industry, a life cycle-based innovation process model in CoPS was developed. This model includes following stages: reverse engineering and design recovery (including data evaluation and analysis, technical data package generation, design verification, technical data package completion and design implementation), concept, development, production, operation, support and retirement. Our findings show several salient features of innovation process in CoPS in Iran's aviation industry as follows. This model is a complex system of processes which are concurrent, iterative, recursive and interdependent. During the product innovation process, reverse and forward engineering interact with each other. Also, this model provides a systematic and pragmatic framework for better management of the innovation process in complex product systems that are designed and produced based on ideas and technical data obtained from reverse engineering in intraction with forward engineering (direct design).  }, keywords = {Innovation Process,Complex Product Systems (CoPS),Reverse Engineering,Forward Engineering,Aviation Industry}, title_fa = {فرایند نوآوری سامانه‌های محصول‌پیچیده در صنعت هوانوردی ایران:برهم کنش مهندسی معکوس و مهندسی رو به جلو}, abstract_fa = {با توجه به الگوی متفاوت تکامل و توسعه سامانه‌های محصول‌پیچیده (CoPS) در مقایسه با مدل‌‌های نوآوری مرسوم، این مقاله به بررسی فرایند تطور و تکامل نوآوری در سامانه‌های محصول‌پیچیده در صنعت هوانوردی ایران با استفاده از مفهوم مدل‌‌ چرخه عمر در مهندسی سیستم‌‌ها می‌‌پردازد. در این مقاله، مدلی برای شناسایی و تحلیل مراحل نوآوری محصول در CoPS با تمرکز بر آشکار کردن برهم کنش بین مهندسی معکوس و مهندسی روبه‌‌‌‌جلو توسعه می‌‌یابد. برای این منظور، ابتدا با مرور پیشینه و بررسی مدل‌‌های چرخه عمر CoPS در مهندسی سیستم، چارچوبی مفهومی برای مطالعه فرایند نوآوری در CoPS ایجاد شد. سپس، از طریق مطالعه چندموردی مبتنی‌‌بر تحلیل‌‌های توالی زمانی سه محصول پیچیده در صنعت هوانوردی، یک مدل فرایندی مبتنی‌‌بر چرخه عمر در CoPS توسعه یافت که شامل مراحل مهندسی معکوس و بازیابی طراحی (دربرگیرنده مراحل ارزشیابی و تحلیل داده‌‌ها، تولید بسته داده فنی، تصدیق طراحی، تکمیل بسته داده فنی و پیاده‌‌سازی طراحی)، مفهوم، توسعه، تولید، بهره‌‌برداری، پشتیبانی و کنارگذاری است. یافته‌‌های ما چندین ویژگی بارز را درخصوص مدل نوآوری CoPS در صنعت هوانوردی ایران به شرح زیر نشان می‌‌دهد. این مدل، سیستمی پیچیده از فرایندهایی است که دارای ویژگی‌‌های همزمانی، تکرارشوندگی، بازگشتی بودن و بهم وابستگی هستند. طی فرایند نوآوری محصول، مهندسی معکوس و مهندسی روبه‌جلو برهم تأثیر متقابل می‌گذارند. همچنین، این مدل چارچوبی نظام‌‌مند و کاربردی به منظور مدیریت بهتر فرایند نوآوری در سامانه‌های محصول‌پیچیده‌‌ای فراهم می‌‌کند که براساس ایده‌‌ها و داده‌‌های فنی حاصل از مهندسی معکوس در تعامل با مهندسی روبه‌‌جلو و طراحی مستقیم شکل می‌‌گیرند.  }, keywords_fa = {فرایند نوآوری,سامانه‌های محصول‌پیچیده,مهندسی معکوس,مهندسی رو به جلو,صنعت هوانوردی}, url = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13875.html}, eprint = {https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13875_266fc1f6f34961af353e9112c401f4ca.pdf} }