مظفری, فاروق امین, یوسفی اقدم, رحیم. (1388). عوامل مؤثر بر جامعه پذیری دانشجویان دکتری با نقش محقق؛ مطالعه موردی دانشجویان دکتری دانشگاه تبریز. سیاست علم و فناوری, 2(3), 17-33.
فاروق امین مظفری; رحیم یوسفی اقدم. "عوامل مؤثر بر جامعه پذیری دانشجویان دکتری با نقش محقق؛ مطالعه موردی دانشجویان دکتری دانشگاه تبریز". سیاست علم و فناوری, 2, 3, 1388, 17-33.
مظفری, فاروق امین, یوسفی اقدم, رحیم. (1388). 'عوامل مؤثر بر جامعه پذیری دانشجویان دکتری با نقش محقق؛ مطالعه موردی دانشجویان دکتری دانشگاه تبریز', سیاست علم و فناوری, 2(3), pp. 17-33.
مظفری, فاروق امین, یوسفی اقدم, رحیم. عوامل مؤثر بر جامعه پذیری دانشجویان دکتری با نقش محقق؛ مطالعه موردی دانشجویان دکتری دانشگاه تبریز. سیاست علم و فناوری, 1388; 2(3): 17-33.
عوامل مؤثر بر جامعه پذیری دانشجویان دکتری با نقش محقق؛ مطالعه موردی دانشجویان دکتری دانشگاه تبریز
1استادیار دانشکده علوم انسانی واجتماعی دانشگاه شهید بهشتی
2دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
این مقاله براساس پژوهشی در بین 134 دانشجوی دکتری از رشته‌های مختلف دانشگاه تبریز تدوین شده است. هدف از ارائه این مقاله بررسی عوامل مؤثر برجامعه پذیری دانشجویان دکتری با ایفای نقش‌های محققی1 در دانشکده‌های مختلف دانشگاه تبریز است. چارچوب نظری تحقیق بر اساس الگوی جامعه‌پذیری دانشجویان دکتری وایدمن و همکاران است. در تحقیق حاضر دو دسته از عوامل، از مدل وایدمن اتخاذ شده که شامل جوّ حمایتی گروه آموزشی برای فعالیتهای پژوهشی، حمایت‌های علمی استادان، تشویق دانشجویان به فعالیتهای علمی، تعاملات دانشجویان با همکلاسی‌ها و همـکاری‌های دانشگاهی(متغیرهای درون گروه آموزشی) و متغیر عضویت در سازمان‌های تخصصی پژوهشی ( متغیر بیرون از گروه آموزشی) است. متغیرهای زمینه (جنس و رشته) برای ارائه این فرضیه که جامعه‌پذیری در بین رشته‌های مختلف و جنس‌ها (زن و مرد) تفاوت دارد. به تحقیق اضافه شده است. این تحقیق با روش پیمایش و با استفاده از پرسش‌نامه انجام شده و داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل آماری شده‌اند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که متغیرهای درنظر گرفته شده برای جامعه‌پذیری دانشجویان دکتری به میزان اندکی توانسته‌اند ایفای نقش محقق به وسیله دانشجویان دکتری را توضیح دهند (210/0=²R). فرضیه تفاوت جامعه‌پذیری در بین دو جنس هرچند تأیید نشد، اما آزمون (T-Test) برای گروه‌های مستقل نشان داد که گروه آموزشی در قبال دو جنس به صورت یکسانی برخورد نمی‌کند و نیز بین دو جنس در عضویت سازمان‌های تخصصی پژوهشی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین فرضیه تفاوت جامعه‌پذیری در بین رشته-های مختلف با آزمون F تأیید شد. دستاورد تحقیق حاضر ضمن بدیع بودن آن در زمینه تحقیق دربـاره جامعه‌پذیری دانشجویان دکتری در ایران، نشان دادن تأثیر اندک گروه آموزشی بر جامعه‌پذیری دانشجویان (هم‌سو با مطالعات دیگر در این زمینه) است. همچنین برای سیاست‌گذاران کلان آموزشی برای سیاست‌گذاری برای ایجاد جو گروه آموزشی که بتواند هرچه بیش‌تر دانشجویان دکتری را با نقش-های حـرفـه‌ای خود آشنا سازد، می‌تواند مفید باشد.
Academic Socialization of Students in the University of Tabriz
نویسندگان [English]
Farough Amin Mozaffari1؛ Rahim Yousefi Aghdam2
1Assistance Professor, Faculty of Humanity and Social Science., University of Tabriz., Iran
2M.A. Student of Shahid Beheshti University, Tehran..,Iran
چکیده [English]
This article is prepared on the basis of a study on 134 doctorate students studying in different disciplines in University of Tabriz. The goal of this research is to explore the socialization ability of students in different faculties from different points of view. Theoretical framework is based on socialization model of Weidman and his colleagues on doctorate students (John. C. Weidman. Elizabeth L. Stein, 2003) through which different variants such as the university atmosphere, scientific support of professors, encouraging students to participate in scientific programs, interactions among students and with professors has been estimated. This research is accomplished using measurement method and questionnaire and the data obtained are statistically analyzed using SPSS software. Also using variance analysis test it is proved that the scientific socialization process of doctorate students differs in different faculties and a meaningful relationship rules among faculties. Also t. test proves that a very significant correlation is recognized between two groups of students: students who interact with professors differ from those who don’t from socialization dimensions. Pierson’s correlation test also manifests that there is no relation between scientific assessments of students about themselves and scientific socialization. In this research, the atmosphere of the university proves to be the main variant in socialization of doctorate students and its regression equation is shown with a collection of different variables. Also another regression test proves the credibility of the model. The achievements of this paper are novel in the field of research about socialization of doctorate students in Iran. Also it is an attempt to better present different forms of socialization process among students with experimental findings. Also it can be helpful for those who are in charge of educational issues to bring about an environment more applicable with scientific norms.
کلیدواژه‌ها [English]
Socialization of doctorate students, The role of the researcher, Tabriz University, Interaction between Professors and students, ُScientific support of professors, ٍEncouragement of students for scientific activities, Paticipation in scientific activities
ابتدای صفحه